 |
| By Jarucha09 |
“เอ...ตำแหน่งงานว่าง..มีอะไรบ้าง...เอ่ย...” สายตาไล่ไปตามแต่ละบรรทัด...อ่านไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ..ไม่ตรงกับที่ต้องการทำงานเลย..แถมยังไกลแสนไกลอีก..บ้านเราอยู่แค่เนี้ย...อ้ายหนึ่งเอ๊ย...ความหวังเดียว.เลย..ตอนนี้อะไรก็ทำไปก่อนละกัน
หลังจากอ่านประกาศที่บอร์ด..จนครบทั้งหมด..และจดบันทึกข้อความที่สำคัญ คือ ตำแหน่งงานที่สนใจแล้ว..ก็เดินดูโน่น ดูนี่ไปตามเรื่อง ป้ายประกาศต่าง ๆ เอ..อัตราค่าจ้างแรงงานขั้นต่ำ.. อยู่ที่เท่าไหร่นะ..ต่อวัน....บาท..อือม..พลางไล่อ่านตามประกาศอื่น ๆ อีก..จนจบ..พลางหันหลังเดินตรงไปที่โรงจอดรถมอเตอร์ไซด์..
\\(- -)// บรรยากาศโดยรอบเริ่มมืดลงเรื่อย ๆ พระอาทิตย์ กำลังลาลับขอบฟ้า...(บรรยากาศยามเย็นดูโรแมนติกเสียเหลือเกิน) ประหนึ่งน้ำหนึ่งเป็นนางเอกหนังกำลังอินกับบรรยากาศ หรือจะเป็นนางเอกไททานิคดีฟะ...(- /// -) เขินจังเยย...(โฮ่ ๆ)
“นี่คะ..คิดเงินด้วย..เท่าไหร่..เท่านั้นแหล่ะ..งบไม่เกิน 100 บาท” พลางหยิบขนมขบเคี้ยว..วางตรงหน้าแคชเชียร์..เพื่อชำระเงินค่าสินค้า...ฝ่ายพนักงานแคชเชียร์..ไม่ยิ้มไม่แย้ม..(นี่หล่อนเป็นหุ่นยนต์หรือไงยะ..)..เฮ้ย..มีแค่ไม่กี่ชิ้นเอง...อ่ะ..ที่ขาดไม่ได้ก็คือ..น้ำเป๊ปซี่...โฮ่ ๆ อร่อยลิ้นชิมรส..ยื่นแบงก์ร้อยไป...เท่าไหร่ฟะ..อ้าว...65 บาท...(เฮ้ย..รับและทอนด้วยนะเฟ้ย..หาเรื่องแคชเชียร์ไปงั๊นแหล่ะ)
เดินถือถุงใส่ขนม..ออกจากร้านสะดวกซื้อ...แถวบ้าน..เดินไป...ทักทายคนแถวบ้านไป..เอ!..ข้าวเย็นกินไรดี...ทำไรกินดีฟะ....สักพัก...”หวัดดีค่ะ...มีอะไรขายมั่ง”...
“มีทุกอย่างยกเว้นที่เอ็ง..อยากได้นั่นแหล่ะ.”..อ้าว!...แล้วตูจะซื้อไปทำไมฟะ
“งั๊นไม่ซื้อละกัน..อ่ะโด่...แซวนิดแซวหน่อย..กลับล่ะนะ..” แล้วก็เอื้อมมือหยิบผัก...คะน้า..กับหัวไชเท้า...แถมด้วย..กระเทียม...
“น้า...เอาหมูสับ..2 ขีดนะ..น้ำตาลทรายด้วย..ขายไง..”
“ขายเป็นถุง..” โอ้โห...น้ากวน..ซะแล้ว..
“เอา 1 ถุง...แล้วก็..ผงซูรส..เอ๊ย..ผงชูรส...อายิโมโนโมโต๊ะ 1 ซองขาดตัว”..
“How much เท่าไหร่..น้า”.ขืนเรียกป้า..เดี๋ยวโดนตบ..แหง..(สาวตลอดกาล...คราวที่แล้วเรียกป้า..ไป..ค้อนประหลับประเหลือก)...โอ้โห..เรียกพี่ได้ไหม...แล้วจะซื้อขนม...สักหนึ่งถุง 55555+++
ได้ของครบ..จ่ายเงินเรียบร้อย(ขืนไม่จ่าย..เดี๋ยวโดนด่า..อีก..แปะโป้งอีกแล้วนะ..)..ไม่ลดราคาให้มั่งฟะ...แพงนะ..ต่อแล้วต่ออีก...นี่ต้องการให้ลดจริง ๆ นะ หัดเชื่อกันซะมั่ง..
“ฉ่า...เสียงเคาะตะหลิว..ดังสนั่น...กลัวข้างบ้านไม่ได้ยิน..บ้านนี้ลูกสาวสวยนะ..ขายได้..ทำกับข้าวเป็น”..5555+++ ใส่ตามสเต็ป...ของบ้านใครบ้านมัน...
โห...บ้านนั้น..กลิ่น..แกง...คั่วส้ม..แน่นอน...ไปแจมบ้านข้าง ๆ ด้วยดีกว่ามั้ง....ตะโกนถามข้างบ้าน...ป้า..ทำไรกิน..หนึ่งมีผัดคะน้า..กะหมูสับ..เอามาแบ่ง...(แต่หนึ่งของแกงบ้านป้า...สักถ้วยได้ป่ะ...กะฟลุ๊ค)
โอ้โห..ป้า...ประเคนให้ไม่ยั้ง...เยอะไปม๊าง....(แต่ก็ดีเหมือนกัน..ไว้กินพรุ่งนี้ได้อีกมื้อ..)...ลัคกี้... “ขอบคุณนะคะ....กำเสี่ย...”..รับแกงจากป้าข้างบ้านมานั่งโซ้ย..กับ ข้าว..ที่บ้าน..อ้าว..ลืมอ้ายโพด..ซะแล้ว....งอนไปแล้วมั๊งน่ะ...
“อีเหมียว...มาให้ไวเลย..จะกินข้าวแล้วนะ...เอ็งจะกินหรือไม่กิน...ไม่กินอด..” นั่นไง..หางโผล่มาอีกแล้ว..ทำเป็นหรี่ตงหรี่ตา...เถียงเหรอฟะ..อ่ะ..อาหารเม็ด...ของเอ็ง..แอบลองชิมไปเม็ดแล้วนะ..เห็นเอ็งกินน่าอร่อย..ไม่เห็นอร่อยเลย..นั่งคุยกับแมวพักนึง...(จะโดนหาว่าติงต๊องหรือเปล่า)
“แอ๊ด.....” เสียงประตูขยับเปิดเข้ามาเล็กน้อย..พร้อมกับเสียงกระดิ่ง. “กริ๊ง” น้ำหนึ่งเหลือบสายตากลับไปมอง ข้าวโพดแมว...ตัวแสบ..ประจำบ้าน..เดินเข้ามาประจำที่...ที่เบาะนอนของมัน...หมุนตัวอยู่พักนึง..แล้วก็นั่งลงนอนหลับ..ตามปกติ...(แต่ขอนินทามันนิดนึง..เป็นแมวที่แปลกมาก..นอนหงายเก๋ง...นอนหงาย..ค่ะ..ชี..นอนหงายเงิบ)..ว่าจะส่งไปประกวด..แมวแสนรู้ด้วยแหล่ะ...แปลกมาก..พอตี 5 ปุ๊บ ตื่นปั๊บ..โอ้โห..เจ้าของยังไม่อยากคลานออกจากที่นอนเลย...นึกเรื่องโน้นเรื่องนี้ไปเรื่อย..ๆ จนหลับปุ๋ย..จบไปอีกวันหนึ่งและ
To Be Continue By Jarucha09
Copyright © 2011 http://coffeecafelovely.blogspot.com/. All rights reserved
Copyright © 2011 http://coffeecafelovely.blogspot.com/. All rights reserved
